-
1 ἐντίκτω
A bear or produce in,δόμοις τοῖσδ' ἄρσεν' ἐντίκτω κόρον E.Andr.24
; ᾠὰ ἐ. ἐς τὴν ἰλύν drop eggs into the mud, Hdt.2.93: abs., bear children in a place, Th.3.104;ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα Arist.HA 552b29
; ἐν τῇ τῶν ἐλαττόνων ὀρνίθων νεοττιᾷ ἐ., of the cuckoo, ib. 563b31.2 create or cause in,τὸ κακοῦργον.. ἐντίκτει Κύπρις ἐν ταῖς σοφαῖσιν E.Hipp. 642
; ἐ. ἔρωτας, ἔχθρας ὄγκον, φθόνους, ἀνελευθερίαν, εὐχέρειαν τοῖς νέοις πονηρίας, σωφροσύνην, Pl.Lg. 870a, 843b, 870c, Phdr. 256e, R. 392a, 410a;τοῖς νέοις ζῆλον Plb.12.26c
.4; ἐντέξῃ is dub. in Ar.Lys. 553.II [tense] pf. part. ἐντετοκώς, intr., inborn, innate,νόσον.. ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖαν Id.V. 651
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐντίκτω
См. также в других словарях:
εντίκτω — ἐντίκτω (Α) 1. γεννώ κάπου («δόμοις τοῑσδ ἄρσεν ἐντίκτω κόρον», Ευρ.) 2. δημιουργώ, παράγω, εμπνέω («ἔχθρας ὄγκον μέγαν ἐντίκτουσαι», Πλάτ.) … Dictionary of Greek
